Hoe het allemaal begon

Voor mij (lees Saskia) begon het allemaal met een gesprek wat ik opving op mijn werk. Dat gesprek ging over dat er labcontainers verscheept zouden gaan worden om in West-Afrika te gaan dienen als mobiele laboratoria voor Ebola diagnostiek. En dat maakte wat in mij wakker. Een combinatie van het 'iets' praktisch vanuit je vakgebied kunnen doen voor mensen die het heel goed kunnen gebruiken en ook persoonlijk natuurlijk een enorme uitdaging. En toen een paar dagen later was er daadwerkelijk de oproep via de NVML (de Nederlandse Vereniging van bioMedisch Laboratoriummedewerkers). Een oproep waarin werd gevraagd om lab medewerkers met BSL-3 ervaring (geen check) en/of moleculaire ervaring (check). Na wat overleg op het werk om te horen of het überhaupt mag, overleg met mijn ouders of die het wel zouden zitten en een aantal dagen nadenken was de knoop toch snel al wel doorgehakt. Aanmeld formulier ingevuld en dan wachten, wachten, wachten. Toen was er de eerste informatie bijeenkomst dus op naar het ErasmusMC (inmiddels het ebola mobile lab HQ). Daar overladen met alle informatie die er tot op dat moment voorradig was. Zeer motiverend allemaal!
Vervolgens nog meer wachten, wachten, wachten. Inmiddels stond het in de kranten en op teletekst (zie foto). En heb ik heel vaak de vraag beantwoord of ik toch niet al wat wist. Vlak voor de kerst was er toen ineens toch nog een bijeenkomst wederom in Rotterdam. Het bleek een bijeenkomst te zijn voor mensen die op korte termijn weg zouden kunnen. Om te kijken hoe ze de teams zo goed mogelijk in zouden kunnen delen. Een dag later kwam er een voorlopige indeling. En jawel ik was ingedeeld, in eerste instantie zou het een Liberia team worden. Na de kerst bleek het toch Sierra Leone te worden, maar het idee dat ik echt zou mogen gaan kwam daarmee wel weer een stap dichterbij.

En zo begon januari 2015 erg enerverend. Een maand waarin we als team elkaar voor het eerst ontmoeten op training in Londen. Wat meteen een enorm goede teambuilding activiteit bleek en nog veel meer zin om te gaan opleverde, weer een stapje dichterbij echt wat te mogen gaan doen.
Nu hebben we de afgelopen week ook de praktische training in Rotterdam gehad, een extra teamlid geadopteerd en kunnen we echt gaan aftellen. En spullen verzamelen die mee moeten (als iemand weet hoeveel shampoo je nodig hebt voor 5 weken dan horen wij het graag!), tassen inpakken, uitpakken en weer herinpakken. Ik kan niet wachten.