De ebola uitbraak in de 3 getroffen landen, en met name de
internationale reactie hierop, is uitgegroeid tot een zeer grote en complexe
samenwerking “to fight Ebola”. De
sociale, culturele, en mentale impact van een ziekte kan groot zijn, maar de
impact van ebola is immens. Zoals
een Sierra Leonse arts bondig stelde; “Ebola forces us to be not Africans”. Het
heeft invloed (en invloed gehad) op alles en iedereen.
Wij als lab spelen een
klein (maar uiteraard oh zo belangrijke ;) ) rol in de ebola response. Zo zijn
de werkzaamheden van alle partijen die samenwerken per district verdeeld onder
verschillende takken; 1. surveillance
(regio in de gaten houden en zoeken naar zieken, doden en geruchten), 2. case
management ( lab/ ebola treatment centre/ziekenhuis), 3. dead body management (
veilig begraven van mogelijke ebola gevallen), 4. social mobilisation (voorlichting
over ebola), 5. psychosocial support (voor families/huizen/dorpen onder
quarantaine en natuurlijk voor de ebola gevallen zelf) 6. quarantaine support
(controle en support aan personen onder quarantaine).
De ziekte vereist dus een veel bredere aanpak dan een aantal
dokters in beschermende pakken. De sociale en culturele aspecten van de ebola
uitbraak heb ik vandaag van dichtbij mogen meemaken. Ik mee geweest met het “dead
body management team”. Een vrouw van rond de 30 jaar was overleden nabij de
grotere stad Koidu waar ons lab staat. Ondanks dat het niet aannemelijk is dat zij
overleden is aan ebola, wordt iedereen die overlijdt veilig begraven. Dit is
best een happening:
Bij aankomst kleden 4 mannen zich om in complete PPE uitrusting (de beschermende pakken, zie
eerdere blogs….) terwijl 1 contact houdt
met de familie (kleine 100 man stond er omheen). Met een tank op de rug gevuld
met chloor sprayen ze de deur en gaan
dan naar binnen. Na wat extra sprayen nemen ze vervolgens een speeksel monster van de overleden vrouw zodat wij daar als lab
later een ebola test op kunnen doen. Ik was meegegaan om te kijken hoe ze de sample
afname uitvoeren zodat we een beter beeld krijgen van de kwaliteit van het
afnemen en dus de samples zelf. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik enigszins moeite
had met het goed op letten op de afname, gezien er toch een dode vrouw op de
grond ligt. Na een korte auto rit en een flinke wandeling (zie foto met voorop de mannen in PPE uitrusting) werd het lichaam op
een door de familie aangewezen plek begraven waarbij de mannen eindelijk uit
hun pakken konden, de nodige veiligheidshandelingen in acht genomen uiteraard.
Ondanks dat de vrouw overleden is, is haar ebola test
resultaat van cruciaal belang. Het lichaam is namelijk na overlijden zeer
positief en heeft tot veel nieuwe
infecties geleidt. De familieleden zullen voor 21 dagen onder quarantaine
geplaatst worden (dus mogen hun huis niet uit), zullen matrassen en enkele
andere items vernietigd worden en de rest flink gesprayd worden, social support zal langs komen en met name
richten op de omgeving (stigmatisering is een groot probleem), en zal er alles
aangedaan worden om er achter te komen hoe ze ebola heeft gekregen. Gelukkig
werken wij heel netjes in het lab, dus een fout positieve uitslag is bijna niet
mogelijk!
Nou dat was dan uiteindelijk toch nog een berichtje van mij.
Mijn excuses dat het niet een gezellig mooi weer berichtje is geworden, maar ja we zijn ten slotte ook
niet op vakantie. Terwijl ons
“dagelijkse lab leventje” bestaat uit gezelligheid, fruithapjes en werken, vergeten we niet waar ons labje staat
en doen we ons best om zo zorgvuldig en goed mogelijk onze
kleine taak uit te voeren.
Beste Kono3 team,
BeantwoordenVerwijderenWat indrukwekkend wat jullie meemaken, ervaringen die je niet snel zal vergeten. Ik heb bewondering en respect voor wat jullie doen! Heel veel sterkte nog en pas goed op jezelf en op elkaar!
Liefs, Marijke (moeder Pieter)
Dag moeder van Pieter,
VerwijderenEindelijk konden we Pieter gewegen een stukje blog te schrijven. Het kostte wat moeite, maar dan heb je ook wat. Hij heeft ook maar wat, met 4 vrouwen de hele dag om hem heen. We zullen goed op hem passen!! En zeker past hij goed op ons ;)
Katja & Saskia, de hoofdbloggers
Tjee, wat een verhaal zeg. Mooi om alle kanten te belichten en thuisblijvers mee te nemen met beeldende verhalen. Bedankt!
BeantwoordenVerwijderenCarelle